Honderd Liefdesbrieven

Als mijn hart gaat, als mijn hart slaat, blauwe golven, oceanen
Slaap ik uit in koningszalen, laat ik hemelbedden staan
Verzin ik sterren bij de vleet die wij in dromenlanden zagen
En vertelde ik van sprookjes en van vollemaanse dagen
Trok de hemel voor je open om je vleugels uit te slaan
Om jou in honderd liefdesbrieven naakt te zien in zonnestralen

Ooit dan zul jij kleine vlinder op jouw hoge vlucht misschien
Iets van lantaarntjes bij nacht en van mijn sterrentuinen zien

want-

Als mijn hart drinkt, als mijn hart zingt, hoge golven, oceanen
Haal ik adem van mijn adem, kruip ik zacht tegen je aan
Streel ik je wangen als de nacht die van de maan soms appels geeft
En schrijf ik zinnen in je hand die je dan in gedachten leest
Ik neem je mee in sterrenzee, in noorderlicht om te verdwalen
Om in honderd liefdesbrieven jou te zien in zonnestralen

Ooit dan zul jij kleine vlinder op jouw hoge vlucht misschien
Iets van kometen in verhalen van mijn sterrentuinen zien

want-

Als mijn hart ruist, als mijn hart suist, warme golven, oceanen
Laat ik alles voor je juichen, heb ik schoenen uitgedaan
Buig ik mijn vingers om je hand en stil ik stilletjes je tranen
Kus je ogen honderduit om zwarte gaten in te halen
Kleed mij uit en vreet mij uit, ik heb het allemaal gedaan
Om jou in honderd liefdesbrieven naakt te zien in zonnestralen

Om in honderd kleine dromen die ik met de sterren schreef
Er één te zijn die voor jou neerviel, voor mijn lief, zolang ik leef