Zoals bloemen dat steeds deden

Waren we tijdreizigers zonder eindbestemming
dan reden we rond in oude hippiebussen
en wisten we met linnen lakens volgeschreven
dat idealen dromen waren die je nooit had opgegeven

Liefde was om in te dwalen en zoveel dichterbij dan God
En de vrede was een kus die je soms gaf om lief te zijn

Onze handen werden zichtbaar als de regen op ons viel
en in retro perspectief reisden we regenbogenkleuren
twee geliefden zonder koffers met steeds sterren als kompas
om oneindigheid te vieren zoals bloemen dat steeds deden

We verkenden verre ruimte, zo oneindig als die was
Zoals bloemen dat steeds deden, sterrenkijkers in het gras