vallen druppels van smaragd
als witte parels op haar bruidskleed
in verlangen naar beneden
alles duurt zolang het duurt hier
water golft over stenen
zijn de wasvrouwen op weg naar de rivier
een tijd gewacht
totdat de gamelan verstierf
tot het stopte met de regen
Hier zijn kinderen nog kinderen
ze gaan jalan jalan
over het zaaigoed van vanille
groene sawa's, buitenleven
konden spelen van de Batak
met hun hoofd nog opgeheven
en van krissen die zij kregen
van een meer dan oude man
die in de haven van Jakarta zag
hoe schoeners binnen dreven
Hier zijn stenenbakkers sterk
als hun vaders stille kracht
zij die met kretek in de hand
de wereld zoet konden vergeten
ploegen dapper de karbouwen
door hun akkers, dode geesten
zijn de vrouwen van de theepluk
weer op terugweg van hun land
hun rieten manden volgeladen
op een dokar meegereden
Heeft de pasar van de kampong
weer saffraan en doerian
en rijden becaks af en aan
wordt er een houten pop gesneden
door de wajangpoppenmaker
die met stokken opgeheven
ze vertelt onder de waringboom
van Jogja en Medan
en van de gamelan die ophield
toen het stopte met de regen
Geen opmerkingen:
Een reactie posten