Maanvlinder

Mijn vlinderlief in hoge wolken, schitterend door avondrood
Jij hebt je sterren afgelegd in licht van zonsverduisteringen
Nee, jij wilt geen rups meer zijn, die zich in donker buiten sloot
Noch de schaduw van jouw bolster die zichzelf had ontbloot
Jij wilt jouw tere vleugels spannen, na gedaantewisselingen
In ontmaskering van alles, toch je masker afgedaan
Jij bent ontdaan van wie jij was, een zijden jas om te bedwingen
Heel de wereld aan je voeten om jouw vleugels uit te slaan

Jij bent gegaan mijn vlinderlief, zoals ik zelf ben gegaan
Met bonzend hart door koele nacht, gekropen uit wat openingen
Weggevlogen uit verlangen, uit een raam van dromelingen
Zie mijn hand onder de wolken, waar ik steeds ben blijven staan
Ik ben de omgekeerde maan, ik heb je lief, ik kijk je aan
Ik weet niet beter of ik gaf je van mijn hart de mooiste dingen
Ook al wist ik dat jij, net als ik, een zee voorbij kon springen
Weet niet beter of ik heb je slechts, uit liefde laten gaan

Ik ben de omgekeerde maan, ik heb de hemel uit gedaan
Mijn bomen kunnen je niet vangen, noch mijn bloemen je omringen
Maar ik weet dat als jij heen komt, jij veel beter weet dan ooit,
Dat jij van sprookjeshemels zingen kunt, mijn lief vergeet dat nooit
Ik ben de omgekeerde maan, ik heb hier steeds voor je gestaan
In mijn betovering van jou, gaf ik jou steeds de mooiste dingen
Liefdesliedjes van mijn adem, zeeën van herinneringen
En een dans om nog te dansen, slechts een hand van mij vandaan

Toe wees niet bang, ik hou je vast, ik vang je op, als je laat gaan
Als je mij zoekt, draai je dan om, ik ben de omgekeerde maan