Want jouw ogen zeiden alles lief, zo ik ze lezen zou
Ze keken in de kamer rond, het haardvuur knetterde nog even
En ik hield je in mijn armen, zoals jij mij houden wou
Mijn kleine ridder uit een sprookje, dat jij zelf had geschreven
Schilderijen aan de muur, portretten starend naar de schouw
Hun ogen stonden er in goud, ik wou dat ik -als zij kon leven
Want dan wist ik één ding zeker, keek dan elke dag naar jou
Geen opmerkingen:
Een reactie posten