door strobolicht langs oosterlijn
met speelgoedvogels voor het raam
waar noorderlicht mijn gids zal zijn
op hemelsporen buitengaats
door stiltes die ik achterlaat
stationnetjes van Nooitgedacht
gebouwd op slechts één spinnendraad
Ik laat mijn zere ogen gaan
op wolken hier niet ver vandaan
waar Kleine Beer de hemel wijst
een Melkweg om af te slaan
en kleur het boek van mettertijd
met parelmoer en sterrenkrijt
voor manen die haar nader staan
mijn koningin op beddensprei
Nog voor zij mijn gezicht verlaat
en langzaam buiten westen gaat
vertraagt vanachter rookgordijn
in koele nacht mijn wolkentrein
op sporen die er vonken slaan
als sterren naar beneden gaan
en vallen in haar laatste schijn
voor iemand nog een droom te zijn
Geen opmerkingen:
Een reactie posten