Stroman Gedichten

12 oktober 2011

Ome Toon

Ome Toon was - wat ze noemden
echt een wereldvreemde vogel
die zijn hele lange leven
steeds de wereld had gevreesd
tot hij zelf op een dag zag
dat hij verder wilde komen
dan de randen van zijn dorp
waar hij nooit was weggeweest

En zo zat hij even later
in het maatpak van zijn vader
op de vangrail van de snelweg
met een koffer op zijn schoot
en een bordje er nog bij
waar hij de wagens mee zou zwaaien
want hij droomde van Parijs
toen iemand hem een lift aanbood

Het was een aangename man
die ome Toon had meegenomen
want hij leek op één zijn zonen
en dus klikte het meteen
en ook rookte hij sigaren
waardoor zij snel vrienden waren
en al was Parijs ver weg
hij reed hem lachend er toch heen

En zo liepen zij wat later
na de oogst van tien sigaren
door de straten van de stad
die ome Toon er zo genoot
en ze gingen er pas weg
toen ze vervuld van dromen waren
en de Moulin Rouge haar poorten
met haar hoge benen sloot

Het was al nacht toen ome Toon
weer bij zijn dorp aan zou komen
en met duimen opgestoken
er zijn vriend de hemel prees
want het was echt een dag geweest
waarin een droom was uitgekomen
vond ook hij - die ome Toon
toen op zijn meterprijzen wees








Geen opmerkingen:

Een reactie posten