We hebben uren gewandeld door de Fish River Canyon en genoten van een spectaculair uitzicht. Iets te onstuimig om een mooi plaatje van een zonsondergang te schieten ga ik bijna op een giftige hoornadder zitten. Pfff.
Nadat we Hobas verlaten hebben volgt er een lange rit van 600 kilometer door een verlaten landschap over hobbelige en stoffige wegen. Rondom mij niets dan savanne.
Onderweg zien we struisvogels, gemsbokken, springbokken en impala's. Met een jeep rijden we het hart van de Namibwoestijn in, de Sossusvlei. Deze 'vlei' is een zoutmeer aan de voet van enorme rode zandduinen die wel 300 meter hoog zijn. Ik heb Duin 45 beklommen en ben geloof ik onderweg drie keer dood gegaan.
Ook de San, de Bosjesmannen, leven in de woestijn. Zij lopen heel snel want zij moeten door middel van jagen hun avondeten op de woestijntafel zien te krijgen. Zij slepen niet met het gedode beest maar de familie loopt snel naar het beest voordat deze begint te rotten. Bosjesmannen kennen geen overbodige bepakking en vinden iemand maar dom als hij meer meeneemt dan in twee handen past.
In Sesriem lopen we door een smalle kloof en zien we over de weg een zwarte mamba liggen. Deze slang wordt ook wel de 'one cigaret snake' genoemd omdat zijn gif na tien minuten de dood tot gevolg kan hebben.
In de hoofdstad van Namibië, Windhoek, verbaas ik mij over de Konditorei waar Sachertorte wordt aangeboden. De Duitse koloniale wortels van Namibië worden hier goed zichtbaar.
We maken een stevige klim op het 190 meter hoge Waterbergplateau. Onderweg zien we klipdassen, bavianen, neushoornvogels en klipspringers.
Via Otjiwarango komen we aan in Halili waar we veel beesten mogen zien in het Etosha wildpark. Geen dierentuin maar écht !
Etosha is zo groot als Nederland en hier leven zo'n 2000 giraffen, 2000 koedoes, 1500 olifanten, 20.000 springbokken, 700 impala's, 600 hartebeesten, 4000 spiesbokken en 7000 zebra's. Tijdens 'gamedrives' zien we olifanten, jakhalzen, giraffes, kaapse gieren, uilen, zwarte neushoorns en heel veel zebra's.
Een kwart van het Etoshagebied wordt in beslag genomen door een zoutvlakte waar ik enkele luchtspiegelingen zie. Het is hier zeker 45 graden. Hyena's zie ik zenuwachtig heen en weer rennen en 's nachts hoor ik in mijn tentje hun gelach. Tijdens een gamedrive komen we de zeldzame zwarte neushoorn tegen en ook zien we leeuwen en cheeta's.
In Buitenpos, een grensplaatsje, bezoeken we een San dorpje waar sinds 1946 bosjesmannen leven. De dorpsoudste biedt mij pruimtabak aan.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten