Grote Mensen

Grote mensen zijn vergeten
waarom wolken vlinders waren
witte vleugels aan de hemel
fladderend in zomerzon
waarom wind ze had gemaakt
tot ze als sprookjes over dreven
waarom wind ze had gemaakt
zoals een kind ze had getekend

Met een pluizenbol, een zilvermeeuw
een vlieger die bleef zweven
blote voeten liepen sneller
als de wind je dragen kon
grote mensen zijn vergeten
hoe het was om voor heel even
een ballon weer vast te houden
zoals kinderen dat deden

Hoe het was om uit verlangen
iets van dromen mee te vangen
met een draadje naar de hemel
die je zelf zo verzon
hoe het was om - nog zo klein
te weten wat je niet kon weten
zoals wolkenvlinders wisten
grote mensen zijn vergeten