Anderland

Tot mijn opgestaan genoegen
zag ik eenmaal nog genegen
met mijn ogen er de Kaap
mijn hartlam uit een erfenis
en ik dacht terug aan affodil
aan rookmis en die akkedis
die appelkoos en kanniedood
die wildebees -de wildernis

Mijn Boesmanland werd Anderland
mijn thuisland weer een overkant
ik droom van tokkelossie dan
als zon voorgoed verdwenen is
ik mis het huilen van de nacht
die bokmakierie - sporenjacht
die baie braai - de velden zacht
ek het jou sag land so gemis