Sachsenhausen

Hoe diep de wonden snijden

Eens een mens zich kan verlagen
Tot een beest dat niet van hier is

Met een muur rondom zijn hart
Hoe hij de anderen de vrijheid nam

Te zwaar om te verdragen
Met wat prikkeldraad, een muur

Om hun vernedering te dragen
Want hij was niet meer een mens

Maar slechts een schim van wie hij was
Nog slechts een nummer zonder woorden 

In een krijtstreep, tweedeklas
Alleen de bomen in het kamp 

Stonden nog fier die bange dagen
Alleen de bomen in het kamp 

Wisten nog goed wat zij hier zagen