Hier besta je tussen golven, tussen helmgras en riet
Lijkt de wereld uitgestorven, hoor je zee en verder niets
Denk je soms nog aan wat is geweest, ooit in het zand
geschreven
Mooie woorden die vergingen, door de golven weggedreven
Opgenomen in de tijd, verdronken in een zeemanslied
Hier besta je om wat is geweest, met wat de zee je liet
Zoveel schepen laat jij zingen weer, op golven die bestaan
Waar het licht van mij jouw zee verlicht, zo zal jij blijven
gaan
Hier besta je tussen eb en vloed, als eiland vol met leven
Hoor je zee en verder niets, laat jij jouw woorden
ongeschreven
Maar ik zie je -en ik hoor je, voel de wind die jou verliet
Voel je adem langs de kustlijn, voel je weggewaaid verdriet
En ik zal hier blijven staan mijn lief, als baken steeds
gebleven
Want ik weet mijn lief, de zee die neemt, maar zal je ook
weer geven
Zoveel schepen laat jij zingen weer, op golven die bestaan
Waar het licht van mij jouw zee verlicht, zo zal jij blijven
gaan
Voor Marcel
Het is weer een prachtig gedicht van jou,dank je wel x
BeantwoordenVerwijderenGraag gedaan ❤️
Verwijderen