op de middelmaat van vragen
waar jij groter wilde lijken
dan wat paste in je hand
kleine emmertjes met zand
zo licht gedragen naar het water
zomaar tranen zou verslikken
in weerschittering van jaren
Zoveel dingen die jij anders zag
maar niet meer terug kon draaien
niet voor hem - die kleine man
met wie jij vlinderde op strand
niet voor jezelf
want jij had jezelf lang ergens begraven
tussen spijt en hadjemaar
en wat zo mooi had kunnen zijn
En toch - je zag jezelf niet
zoals jij danste met de wind
zo ik jou zag - een koningin
met vingertoppen in de wolken
hoge hielen opgestoken
en met emmertjes vol zand
veel groter dan jij ooit kon zijn
zag ik steeds weer
hoe mooi jij danste
Hoe jij danste - kleine voetjes
kleine emmertjes vol zand
hoe jij danste met een vlinder
hoe jij danste
hoe jij danste
Geen opmerkingen:
Een reactie posten