Stroman Gedichten

12 oktober 2011

Wonderdokter

In de trant van wie de schoen past
trapte hij zijn rooksignalen
voor zich uit als een beproeving
voor het jong gevallen groen
dat hij er raapte als de blaadjes
met de dood op apegapen
in het bos dat hij te branden hield
met dor hout nog van toen

Veel harder dat zijn mond kon blazen
grapte hij zijn declamaties
over zwart verschroeide aarde
die hij haatte - als fatsoen
zoals de angsthaas die hem nadeed
en de hele wereld na scheet
maar vergat in zijn beroering
er zijn broek eerst uit te doen




 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten