Stroman Gedichten

12 oktober 2011

Witte Orchidee

Schalks water was er net zo diep
als dorst die ik begeerde
en ik zwom er naar je toe
met houten klompen aan
ik zonk
alleen mijn hart
dat steeds van jou was
en niet achter wilde blijven
zoog zich barstensvol met licht
dat jij in overgave schonk
zo helder dat het eenmaal klopte nog
waarna het zou verschijnen
als een witte orchidee
die stilaan bovenaan kwam drijven
boven alles dat ik lief had
met het liefste dat ik vond
in die gebaarde zee van alles
waar ik langzaam in verdronk




 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten