na het laatste stukje brood
zijn valse tanden uit zijn mond
al waren het twee castagnetten
die hij klepperde voor haar
met scheve blik die werd ontbloot
tijdens zijn ochtendoperette
die hij spelend zo genoot
Maar zij verzuchtte elke morgen
liever was zij alvast dood
als hij weer over tafel klom
om een beschuitje er te pletten
dat hij opzoog uit zijn hand
waarna zij vlug haar ogen sloot
omdat zij wist dat hij daarna
voor haar de Marseillaise floot
Geen opmerkingen:
Een reactie posten