ging als bezetene tekeer
om met haar naaiwerk
een leuk centje te verdienen
ze maakte kleding aan het Hof
met naald en garen en wat stof
achter die oude
en vertrouwde naaimachine
Ze ging bedreven heen en weer
die Geraldine van der Veer
ze naaide alles aan elkaar
wat zij kon vinden
of het nu kant was of fluweel
een hermelijn - niets was teveel
ze wist er alles
met een kruissteek te verbinden
Tot Geraldine op een dag
de koningsmantel niet meer zag
die op haar stoel lag
en op slag nu leek verdwenen
er liep een draad als wijze les
van haar vertrek tot het bordes
waar nu de koning
aan het volk was verschenen
Hij liep al zwaaiend op en neer
tot Geraldine van der Veer
het klosje vond
wat zij met moeite kon bedwingen
alleen was Geraldine te laat
de koning sprong er uit zijn naad
waarna het volk
Halleluja stond te zingen
Geraldine van der Veer
ging naar het hakblok als een speer
want met een steekje los
kreeg zij de guillotine
en met haar kop in het schavot
sprak zij haar laatste wens tot slot
als zo dat ding valt
breng me dan mijn naaimachine
Geen opmerkingen:
Een reactie posten