Stroman Gedichten

12 oktober 2011

Rozenbottels

Vuurboetsduin ontzie mij niet
wanneer ik hier uw ziel geniet
met ogen van een kind
dat droomt van overzeese buren
van lantaarntjes op zee
in wat het Vlie hier achter liet
in kokkels van verdronken land
die dreven op een zeemanslied
waar ik als kind U nader riep
met moeder, zusje, vader liep
over dit land van Stortemelk
waar ik stil stond vele uren
waar ik droomde van het Posthuys
rozenbottels zou versturen






Geen opmerkingen:

Een reactie posten