was ik die avond uitgeweken
om te horen van Zijn woord
dat zoveel hemeldraden spon
want ook al was ik dan profaan
toch zocht ik iets nog van Zijn wezen
als een kind dat spoken vreesde
na een ondergaande zon
Verwonderd keek ik om me heen
zag honderd oudjes neergestreken
in het zaaltje waar ik zijn moest
en ik druppelde beton
want ook al was ik dan nog jong
net twintig - één ding wist ik zeker
dat zij net als ik hier kwamen
voor een hemels feuilleton
Onwennig schoof ik dichterbij
waar zeven dames mij bekeken
die ik biechtte van mijn leven
en van God - zover ik kon
waarna ik vroeg of zij met mij
er wilden bidden -maar zij zwegen
blijkbaar kwam het ongelegen
want de Bingo - die begon
Het zaaltje waar ik écht moest zijn
bleek even verderop gelegen
dus ik had mij mooi vergist
al zag ik iets van Zijn pardon
toen ik alsnog die avond bad
tien schietgebedjes bij het leven
want ik bleef - en raad eens wat
het was de hoofdprijs die ik won
Geen opmerkingen:
Een reactie posten