Stroman Gedichten

12 oktober 2011

Manhattan

Van kastelen keek ik uit
over haar stenen lange leegte
42nd Street - de ijsbaan
lieve zusters van de nacht
Fifth Avenue in neonlicht
een jongensboek nooit uitgelezen
schoof gordijnen van het raam
hoorde het schreeuwen van sirenes
zou de A-Train nu nog gaan - dacht ik
verdwaalden van de nacht
las er een bladzijde vooruit
tot waar de wind mij was gebleven

Tot waar de wind mij was gebleven
met vaganten van de stad
leek alles anders - aangedaan
het was een jaar of wat geleden
leek wat overbleef in vrijheid
nimmer meer vanzelfsprekend
leek de skyline afgemat
en door onwetendheid getekend

Leken zusters van de nacht
in slechts één nacht voorgoed verdwenen
ook al kon ik toen niet weten
wat een droom er nodig had
ik soesde weg en ik vergat
een jongensboek om te vergeten
nam de A-Train van de stad
om rap de duisternis te nemen
naar de zee - die lieve zee
waar wij een eeuwigheid verbleven
waar de mensen zo graag kwamen
wij de wolken verdreven
















Geen opmerkingen:

Een reactie posten