Stroman Gedichten

16 oktober 2011

Hoge Hakken

Nu mijn zitbank was versleten
moest ik wel een nieuwe kopen
trok de winkeldeuren open
van de meubelboulevard
hoorde achter mij een hijgen
hoge hakken sneller lopen
almaar sneller en maar sneller
tot ze kwamen bij elkaar

Kan ik U helpen hier misschien
klonk er haar stem wat uitgeschoten
zoekt U stof of iets van leer
iets voor een bad of een boudoir
wilt U koffie, wilt U thee
een driezitsbank met houten poten
alles is hier exclusief mijnheer
uit voorraad leverbaar

Ik kijk graag nog even rond, zei ik
en dribbelde naar voren
voelde mij er wat verloren
en dook achter een pilaar
maar zij had mij al gezien
ik kon haar hakken alweer horen
zag haar wieken op de trappen
als een jonge ooievaar

Moet U hier eens komen kijken
wenkte zij mij opgetogen
maar ik had mij al verscholen
anders was ik de sigaar
keek er naar een koekoeksklok
totdat de vogel was gevlogen
maar de vogel stond al naast mij
op haar hakken alweer klaar

Ze had haast en nam mij beet
ze had de kortste weg genomen
nam de Chesterfields in radslag
deed haar hakken uit, zowaar
rende over zeven tafels
tot ze bij mij was gekomen
mooie bank hè, zei ze hijgend
tijd voor koffie dan nu maar ?

En ik gaf mij toen gewonnen
want zij had mij stuk gelopen
en zij haalde mij een koffie
maar ik wachtte niet op haar
ben er stil toen als een muis
vlug in een linnenkast gekropen
die ik om het hoekje vond
gelegen achter een dressoir

En ik wachtte een kwartiertje
deed de deuren daarna open
zag haar giechelige ogen
ze zei, waarom zit U daar ?
en ik zei, dat is toevallig
deze kast wou ik juist kopen
alleen vond ik aan de binnenkant
voor mij een klein bezwaar

Kijk maar zelf, zei ik toen
U zult het zelf niet geloven
en zij liep meteen naar binnen
met die koffie nog van haar
waarna ik de deuren sloot
een tweezitsbank er voor geschoven
ziet U zelf, jongedame
toch een poppenkast, nietwaar ?





Geen opmerkingen:

Een reactie posten