Stroman Gedichten

12 oktober 2011

Alles is Water

Water kende er geen naam
dan slechts de naam die wij het gaven
en zo rolde het de berg af
onstuimig als het was
met witte koppen langs rivieren
wispelturig door het land
en heilig als het maar kon zijn
om iets van dorst er mee te laven

Tot in zeeën die wij samen
zwommen in ons heerlijkheid
met witte parels van geluk
waarin wij eeuwig konden draven

Ook al waren wij voor anderen
in schande onvolmaakt
een naakte waarheid die zij zagen
in Gods poelen van verderf

Maar toch - het deerde niet -
ik hield van je
het water dreef ons sterk
en het kende er geen naam
dan slechts de naam die wij het gaven

Geen opmerkingen:

Een reactie posten