Stroman Gedichten

12 oktober 2011

Liggend Naakt

Niemand anders dan hij
die haar naaktheid verdorstte
nu zij liggend op linnen
haar eeuwigheid schreef
en de dagen zag komen
de nachten zag gaan
met de mensen die dromend
voor haar bleven staan
in het licht dat de ramen
er lomend vermorsten
op schierwitte borsten
als hij alleen bleef
met de dame die hem
door zijn schaamte bedrogen
verbloosd in beminnen
tot waanzin soms dreef















Geen opmerkingen:

Een reactie posten